icon

دکتر رضا مسیحی

دسته بندی خدمات image! تست ورزش image! هولتر فشار خون image! هولتر نوار قلب image! اکوکاردیوگرافی قلب
دسته بندی آموزش image! مراقبت‌های بارداری و اکوی جنین image! اطفال image! نوزادان image! قلب کودکان
image
image

مراقبت‌های بارداری

آنچه در این مطلب آموزشی می خوانید

معمولاً ۶ هفته پس از زایمان، دوره ای است که طی آن تغییرات ناشی از بارداری در اعضای مختلف بدن مادر به تدریج به حالت قبل از بارداری بر می گردد. گر چه ممکن است این برگشت پذیری تا ماه ها به طول انجامد.

تغییرات ناشی از بارداری در اعضای مختلف بدن

 

رحم:

بلافاصله پس از زایمان، رحم شروع به کوچک شدن میکند، به طوری که در عرض ۲ هفته به داخل حفره لگن بر میگردد. اندازه رحم پس از ۴ تا ۶ هفته تقریباً برابر اندازه زمان قبل از بارداری است. گاهی درد و انقباض هایی در رحم مانند زمان قاعدگی وجود دارد که اصطلاحاً به آن "پس درد" می گویند. این دردها در زمانی که مادر به نوزاد شیر میدهد بیشتر می شود. با گرم نگه داشتن، شل کردن عضلات، تنفس عمیق و مصرف مسکن (با نظر پزشک)، می توان درد ناشی از انقباض را کاهش داد. معمولاً در روز سوم از شدت دردها کاسته می شود. در کسانی که اپیزیاتومی شده اند، استفاده از کیسه یخ بر روی محل بخیه ها در چند ساعت اول پس از زایمان، حمام آب گرم در ۲۴ ساعت اول پس از زایمان، دراز کشیدن به پهلو، استفاده از بالش هنگام نشستن و انجام تمرینهای مناسب به کاهش درد و بهبود سریع آن کمک می کند.

 

 

عملکرد مثانه:

لازم است به طور مرتب مثانه مادر تخلیه شود. فقط گاهی ممکن است به علت اپی زیاتومی، در هنگام ادرار کردن، احساس درد کند که بتدریج بهبود می یابد. تداوم هر نوع مشکل در ادرار کردن مانند سوزش و یا درد نیاز به بررسی دارد.

 

 

عملکرد روده ها:

عدم دفع مدفوع تا ۲ روز اول پس از زایمان به علت تخلیه احتمالی و کاهش فعالیت روده ها حین زایمان، طبیعی است. اصلاح رژیم غذایی (مصرف مایعات و مواد فیبردار)، تحرک زود هنگام و تمرینهای کششی از یبوست و در نتیجه بروز عوارض آن جلوگیری میکند. توصیه می شود در صورت نبود احساس دفع، از زور زدن اجتناب شود.

 

 

دیواره شکم:

پس از زایمان عضلات دیواره شکم، نرم و شل باقی میماند و چند هفته طول میکشد تا توانایی کشش عضلات به حالت اولیه باز گردد. با انجام تمرینهای کششی میتوان به جمع شدن سریعتر و بهتر عضلات شکم کمک کرد. استفاده از شکم بند به تنهایی موثر نیست.

 

کاهش وزن:

بلافاصله پس از زایمان، در اثر تخلیه رحم و خروج جنین و جفت، وزن بدن مادر حدود ۵ تا ۶ کیلو گرم کاهش می یابد. که معمولاً ۶ ماه بعد از زایمان، مادر به حدود وزن قبل از بارداری خود بر میگردد. اگر مادر به نوزادش شیر بدهد، امکان برگشت به وزن قبلی بیشتر است. فعالیت بدنی و نحوه تغذیه در میزان کاهش وزن پس از زایمان و مدت زمان لازم برای کاهش وزن موثر است.

 

استراحت:

به دلیل طولانی بودن زمان زایمان، تأثیر داروهای بیهوشی، شیردهی و بیخوابی و نگهداری از نوزاد، خستگی مادر بسیار شایع است. لذا اطرافیان باید شرایطی را ایجاد کنند که مادر بتواند در روزهای اول، استراحت و خواب بیشتری داشته باشد. فراهم کردن محیط آرام و راحت و نیز کم کردن دید و بازدیدها در این روزها ضروری است. مادر میتواند فعالیتهای معمول روزانه خود را بتدریج شروع کرده و افزایش دهد.

 

تغذیه مادر در دوران شیردهی

شیر مادر دارای ترکیبات مختلفی از انواع مواد مغذی مانند پروتئین ها، ویتامین ها ،املاح، چربی و کربوئیدرات میباشد. مواد مغذی شیر مادر از مادری به مادر دیگر بسیار متفاوت بوده و از یک زمان شیردهی به زمان دیگر نیز تغییر میکند. این دگرگونی را حتی میتوان در ساعات مختلف روز و با تغییرات سنی کودک هم مشاهده نمود.

سال هاست که بحث نقش تغذیه مادر در دوران شیردهی بر روی این ترکیبات و اهمیت تغذیه مادر شیرده در حجم شیر و وزن گیری شیرخوار مورد توجه بوده است. شیردهی، تکمیل فیزیولوژی حلقه تولید مثل در یک زن است و بدن مادر نه تنها در غدد پستانی برای تولید شیر تغییراتی می دهد، بلکه با جمع آوری مقدار کافی ذخائر مواد غذایی در دوران بارداری، خود را برای تولید شیر نیز آماده می سازد.

بعد از زایمان، احساس تشنگی، اشتها و علاقه به غذا خوردن در مادر افزایش مییابد. در سنتهای قدیمی رسم بود که علاوه بر آوردن هدایا برای تولد کودک، حتماً غذاهای پرانرژی و سرشار از پروتئین به مادر داده شود تا انرژی از دست رفته او در طول زایمان، جبران گردد.

تشویق مادران شیرده به استفاده از یک برنامه غذایی مناسب و متنوع که ضمن تأمین مواد مغذی مورد نیاز با فرهنگ غذایی آنان، هم خوانی داشته باشد بسیار اساسی است.

 

 

درست است که مادران شیرده به سبزیهای تازه و میوه، نان و غلات و مواد غذایی که منابع خوب کلسیم هم باشد نیازمندند ولی این انتخابها و دستورات باید بر اساس عادات غذایی و سنتهای جامعه و درآمد اقتصادی خانواده باشد. هر قدر الگوی غذایی داده شده، به مادر ساده تر و مناسب تر با عادات غذایی مادر باشد بیشتر مورد توجه و عمل او قرار میگیرد.

تغذیه سالم و خوب به معنی صرف کردن وقت زیاد در آشپزخانه نیست. بسیاری از مواد غذایی، هم مغذی هستند و هم آسان مورد استفاده قرار میگیرند مانند پنیر، ماست، نانهای سبوس دار، گوجه فرنگی، جوانه ها، میوه ها، سبزی های قطعه قطعه شده، تخم مرغ پخته و مغزها (مانند بادام، گردو و فندق) که میتوانند به عنوان میان وعده مورد استفاده قرار گیرند و یا به همراه غذای خانواده مصرف شوند.

خوردن چند وعده غذای کم حجم بهتر از مصرف ۳ وعده غذای حجیم است. بسیاری از مادران، قبل از شیر دادن یک نوشیدنی سالم که مایعات مورد نیاز آنان را تأمین کند انتخاب میکنند.

عادات غذایی مادر، ذخیره سازی دوران بارداری، آگاهی از نقش تغذیه در سلامت خود مادر و اهمیت مواد غذایی دریافتی در ترکیب و حجم شیر مادر بسیار مهم هستند ولی عواملی که بیش از تغذیه مادر در ازدیاد حجم شیر او دخالت دارند و متأسفانه فراموش میشوند عبارتند از: شروع تغذیه با شیر مادر در اولین ساعات تولد نوزاد، تکرر و تداوم تغذیه با شیر مادر، تماس مادر و شیرخوار، تغذیه بر اساس تقاضای شیر خوار و وضعیت صحیح شیردهی

 

 

چند توصیه به مادر

  • مصرف قرص آهن و مولتی ویتامین را تا ۳ ماه پس از زایمان ادامه دهد.
  • از مواد غذایی حاوی پروتئین، کلسیم ، ویتامین و املاح بیشتر مصرف نماید.
  • از خوردن مواد غذایی خیلی چرب و شیرین بپرهیزد.
  • از مصرف زیاد نوشیدنیهای محرک، چای، قهوه، نوشابه های حاوی کافئین و.... خودداری نماید.
  • سعی کند از غذاهای مانده، کنسرو شده، شور و پر ادویه استفاده نکند.
  • در جواب تشنگی خود آب و یا سایر مایعات را بنوشد. (نوشیدن بیش از حد مایعات شیر را زیاد نمیکند)
  • به طور کلی مادر پرهیز غذایی ندارد و هر چیز را که قبلاً میخورده میتواند ادامه دهد.

بعضی اوقات اطرافیان، مادر را در خوردن موادی مانند حبوبات (به دلیل نفخ آن)، یا خوردن خیار و بادمجان (در اصطلاح سرد بودن آن) و یا كلم و سیر (به خاطر بوی آن) منع میکنند که هیچ کدام درست نیست اگر مادر از مواد غذایی قابل دسترس و مورد علاقه خود در حد متوسط استفاده کند مشکلی برای نوزاد یا شیر خوار او بوجود نمی آید.

 

علائم خطر پس از زایمان

با مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً با پزشک یا ماما تماس گرفته و یا به بیمارستان یا هر واحد بهداشتی درمانی مراجعه شود:

  • خونریزی بیش از حد قاعدگی در هفته اول
  • تب و لرز
  • خروج ترشحات بدبو و چرکی از مهبل
  • درد و ورم یک طرفه ساق و ران
  • افسردگی شدید
  • درد شکم یا پهلوها
  • سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
  • درد و تورم و سفتی پستانها
  • درد و سوزش و ترشح از محل بخیه ها

 

احتقان پستان

 

فرق پر بودن طبیعی پستان و احتقان چیست؟

پر بودن طبیعی پستان وقتی پستان به شیر می آید که معمولاً روز سوم به بعد است به موازات تولید شیر بیشتر، خون بیشتر هم در پستان جریان می یابد. بنابراین پستانها گرم، پر و سنگین میشوند ولی در این حالت، جریان شیر طبیعی است. برای رفع پری پستان باید نوزاد مکرر تغذیه شود و مابین وعده های تغذیه، پستان را کمپرس سرد نمود. ظرف چند روز پستانها متناسب با نیاز نوزاد، شیر تولید خواهد کرد.

چنانچه پستان از شیر تخلیه نشود شیر، خون ولنف موجب تورم پستان شده و جریان شیر را متوقف می کند. این حالت موجب تورم شده و پستانها داغ، سفت و سخت و دردناک میشوند و تحت فشار قرار گرفته و پوست پستان براق میشود. نوک پستانها چون تحت فشار و کشش هستند، صاف شده و پستان گرفتن برای نوزاد مشکل میشود.

  • چنانچه احتقان تداوم داشته باشد رفلکس مهار کننده شیر، تولید شیر را کاهش میدهد.
  • احتقان پستان ممکن است به علت تأخیر در شروع تغذیه با شیر مادر پس از تولد، یا پستان گرفتن نادرست ( شیر به اندازه کافی از پستان برداشت نمیشود)، تغذیه نامکرر، عدم شیردهی در شب و دفعات کوتاه مدت تغذیه بروز نماید.
  • برای درمان احتقان، برداشت شیر از پستانها و تخلیه آن ضروری است. این اقدام سبب رفع ناراحتی مادر، پیشگیری از بروز مشکلات بیشتر مثل ماستیت و آبسه، کمک به تداوم تولید شیر و قادر نمودن شیر خوار به دریافت شیر می گردد.

 

 

برای رفع احتقان پستان چه باید کرد؟

  • پستان گرفتن نوزاد باید کنترل شود تا او بتواند به نحو درست نوک و هاله پستان را در دهان بگیرد و شیر بخورد.
  • قبل از شیر دادن، مادر به آرامی مقداری از شیرش را بدوشد تا هاله قهوه ای پستان کمی نرم تر شده و گرفتن آن برای نوزاد آسان تر شود.
  • مادر باید شیردهی مکرر داشته باشد.
  • اگر تغذیه با شیر مادر به تنهایی احتقان را کاهش نمیدهد، مادر بین وعده های شیردهی چندبار شیرش را بدوشد تا زمانی که احساس راحتی کند.
  • درست قبل از شیر دادن از کمپرس گرم استفاده کند تا به جریان یافتن شیر کمک شود. دوش گرفتن یا حمام گرم نیز به جریان یافتن شیر کمک میکند.
  • ماساژ پشت و گردن یا سایر روشهای آرام شدن (ریلکسیشن) نیز به جریان یافتن شیر کمک میکند.
  • به مادر باید اطمینان خاطر داد که این مشکل موقتی است و به زودی برطرف میشود.
  • در فواصل تغذیه نوزاد کمپرس سرد پستانها میتواند درد را کاهش دهد.

روش دیگر، استفاده از بطری گرم است. بدین ترتیب که یک بطری دهانه گشاد را پر از آب داغ میکنند پس از چند دقیقه که بطری کاملاً داغ شد آب آن را خالی نموده و دهانه بطری را در آب سرد فرو میکنند تا خنک شود بعد دهانه آن را روی آرئول ( هاله قهوه ای) پستان می گذارند و چند دقیقه نگه می دارند. بطری که به مرور سرد میشود شبیه به یک مکنده، نوک پستان را به داخل میکشد و به این ترتیب به جریان یافتن شیر کمک می نماید.

 

 

نشانه های مجرای بسته:

مادری که دچار انسداد مجرا شده است، توده ای را در پستان خود حس میکند، پوست روی این قسمت گاهی قرمز است. ممکن است این توده دردناک یا حساس باشد. مادر معمولاً تب ندارد و حال عمومی او خوب است.

 

نشانه های ماستیت:

  1. درد و قرمزی ناحیه ای از پستان
  2. تب و لرز
  3. خستگی یا تهوع، سردرد و دردهای عمومی بدن
  4. نشانه های ماستیت در هر دو حالت ماستیت عفونی و غیر عفونی مشابه هستند.

 

درمان مجرای بسته:

  • ماساژ ملایم مجرای بسته یا ناحیه حساس پستان به طرف نوک پستان قبل یا حین شیردهی.
  • قرار دادن یک پارچه مرطوب و گرم روی پستان در ناحیه مورد نظر قبل از شیردهی (کمپرس گرم)
  • عدم استفاده مادر از لباسهای تنگ به ویژه سینه بند تنگ

 

درمان ماستیت:

برای درمان ماستیت میتوان موارد زیر را انجام داد، اما بهتر است برای بهبود و درمان سریعتر آن، به کارکنان بهداشتی درمانی مراجعه شود زیرا ممکن است بر اثر عدم رسیدگی، ماستیت غیر عفونی به ماستیت عفونی تبدیل گردد.

  • تخلیه مکرر شیر از پستان (چنانچه پستان مکرر تخلیه نشود، تولید شیر متوقف شده و ممکن است آبسه بروز کند)
  • بهترین طریق برای تخلیه پستان، تغذیه مکرر نوزاد است.
  • کنترل شود که نوزاد پستان را درست گرفته باشد.
  • مادر در کنار نوزاد بخوابد تا بتواند مکرر او را شیر بدهد.
  • ابتدا پستان مبتلا را به شیرخوار عرضه کند.
  • مقدار زیادی مایعات بنوشد. اگر شاغل است مرخصی بگیرد.
  • اگر شیر خوار تمایلی به تغذیه مکرر ندارد شیرش را مرتب بدوشد.

برای درمان دارویی ماستیت غیرعفونی به پزشک مراجعه شود. درمان ضد التهاب به کاهش نشانه های ماستیت کمک میکند. ایبوبروفن در صورت در دسترس بودن قابل قبول است. یک مسکن ضعیف نیز میتواند جایگزین آن شود. درمان با آنتی بیوتیک برای یک دوره زمانی (معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز) با نظر پزشک در برخی موارد ضرورت دارد. از جمله هنگامی که:

  • مادر برای ۲۴ ساعت یا بیشتر تب داشته باشد.
  • احتمال عفونت وجود داشته باشد مثلاً شقاق عفونی قبلی نوک پستان
  • علائم بیماری مادر طی ۲۴ ساعت از تغذیه مکرر و مؤثر شیرخوار و یا دوشیدن شیر، فروکش نکرده باشد.
  • وضعیت مادر بدتر شده باشد.

 

 

دوشیدن شیر

 

روش دوشیدن شیر با دست (تکنیک مارمت):

دوشیدن شیر با دست، مفیدترین روش دوشیدن است و مادر میتواند در هر جا و هر زمانی که نیاز دارد به انجام آن بپردازد. دوشیدن شیر با دست وقتی پستانها نرم است، کار ساده ای است اما در هنگام احتقان و حساس شدن پستانها مشکل میشود. در این روش مادر باید خودش شیرش را بدوشد. دوشیدن شیر توسط فرد دیگر میتواند به پستان مادر آسیب برساند مگر آن که فرد مزبور مهارت لازم را داشته باشد و خیلی نرم و ملایم رفتار کند.

برای دوشیدن شیر با دست، مراحل زیر کلیدی است:

  1. تحریک رفلکس جاری شدن شیر
  2. نحوه گرفتن پستان و فشار بر مجاری شیر
  3. دوشیدن شیر از تمام قسمت های پستان

 

تحریک رفلکس جاری شدن شیر:

  • برای جریان بهتر شیر، توصیه میشود یک حوله گرم و مرطوب به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه روی پستان قرار داده شود. حمام کردن یا ماساژ دادن هم به این کار کمک می کند، ماساژ پستان بصورت روش دو دستی، بدین ترتیب است که: یک دست زیر پستان و دست دیگر بالای آن قرار گیرد. با حرکت یک یا هر دو دست هم زمان با هم از طرف قفسه سینه به طرف نوک پستان، مجاری شیر لمس شده و شیر به طرف مخازن آن که در زیر هاله پستان قرار دارند، جریان می یابد.
  • غلطاندن مشت بسته روی پستان، استفاده از انگشتان دستها به صورت مارپیچی، ضربه ملایم به پستان و در برخی از مادران تحریک نوک پستان و حتی استفاده از شانه سر نیز مفید است. تحریک نوک پستان معمولا به صورت لمس آن با نوک انگشت نشانه و شست است.
  • مالش دادن پشت مادر نیز مفید است. به این منظور باید مادر روی صندلی بنشیند و به جلو تکیه دهد. ساعدش را خم کرده، روی میز گذاشته و سرش را روی دستهایش بگذارد. فردی که می خواهد مادر را کمک کند باید پشت مادر را با بر آمدگی بندهای انگشتان خود به صورت مشت بسته، چندین بار محکم از طرف ستون فقرات گردن به طرف پایین برای یک تا دو دقیقه مالش دهد.

 

طول مدت دوشیدن شیر:

تمام اقدامات دوشیدن شیر معمولا ۲۰ تا ۳۰ دقیقه وقت می گیرد:

  1. دوشیدن هر پستان ۵ تا ۷ دقیقه
  2. ماساژ، ضربه، تکان دادن
  3. دوشیدن مجدد هر پستان ۳ تا ۵ دقیقه
  4. ماساژ، ضربه، تکان دادن
  5. دوشیدن هر پستان ۲ تا ۳ دقیقه

 

این زمان فقط به عنوان راهنما به کار میرود. پس از برقراری جریان شیر، دوشیدن تا زمان کند شدن جریان شیر ادامه می یابد. در ابتدای دوشیدن پستان، ممکن است شیر خارج نشود اما پس از چند دقیقه شیر شروع به چکیدن میکند و اگر رفلکس جاری شدن شیر (اکسی توسین) فعال باشد، شیر جاری میشود. زمان دوشیدن شیر در نوزادی که قادر به مکیدن نباشد، بایستی اندکی بعد از زایمان و ترجیحاً در ظرف مدت ۶ ساعت اول تولد انجام شود.

 

تغذیه شیرخوار

 

تغذیه شیرخوار هنگام اشتغال به کار مادر در خارج از منزل:

مادر میتواند قبل از خروج از منزل، شیر مورد نیاز شیرخوار را بدوشد که بستگی به ساعات دوری، وزن و سن شیرخوار دارد. بعضی از مادران شیر مورد نیاز شیرخوار را در مدت ۱۵ دقیقه و بعضی همان مقدار شیر را در مدت ۳۰ دقیقه از پستان تخلیه می نمایند. ضمناً مادر می تواند از شیرهای دوشیده شده قبلی نیز استفاده کند و به مراقب کودک بگوید که شیر دوشیده شده را با فنجان به شیرخوار بدهد.

 

ذخیره کردن شیر برای شیرخوار سالم در خانه:

 

شیر تازه

شیر منجمد شده (فریز شده)

در دمای بالای ۳۷ درجه ذخیره نشود

اگر فریزر درون یخچال است (جایخی یخچال): به مدت ۲ هفته

در درجه حرارت ۲۵ تا ۳۷ درجه سانتی گراد، به مدت ۴ ساعت

در قسمت فریزر یخچال فریزر: به مدت ۳ ماه

در درجه حرارت ۲۵-۱۵ درجه سانتی گراد، به مدت ۸ ساعت

در فریزر مستقل (صنعتی) با انجماد عمیق (۲۰ - درجه): به مدت ۶ ماه

دمای زیر ۱۵ درجه، به مدت ۲۴ ساعت

 

در یخچال با دمای ۲ تا ۴ درجه سانتیگراد ، به مدت ۸ روز

 

 

ظرف شیر را در سردترین قسمت یخچال یا فریزر قرار دهید. بسیاری از یخچال ها درجه حرارت پایدار ندارند. بنابراین بهتر است شیر طی ۵-۳ روز استفاده شود.

 

توجه:

  • شير منجمد شده اگر در یخچال ذوب شده باشد تا ۲۴ ساعت قابل استفاده است.
  • شیر منجمد شده اگر با آب گرم ذوب شده است باید فوراً استفاده شود.
  • هرگز شیر منجمد شده ای را که ذوب شده است نباید دوباره منجمد نمود.

 

مصرف دارو در زمان شیردهی

هر دارویی که مادر مصرف میکند به مقدار بسیارکم (۱ تا ۲ درصد کل دارو) وارد شیرش میشود، که این مقدار بسیار کم دارو در اکثر موارد برای نوزاد یا شیرخوار بی ضرر است ولی باید به این نکته توجه داشت داروهایی که مادر مصرف میکند احتمال تأثیر آن بر نوزاد نارس و شیرخوار کمتر از ۲ ماه بیشتر از تأثیر آن بر روی شیرخوار بزرگتر است و چون مصرف اکثریت قابل توجهی از داروها برای نوزاد یا شیر خوار عارضه ای در پی ندارد، نباید مادران را از شیر دادن منع نمود. به هر حال مادر باید در همه شرایط به ویژه در دوران بارداری و شیردهی اگر نیاز به مصرف دارو دارد آن را با نظر پزشک مصرف نماید.

 

معمولاً پزشک به مادری که شیر میدهد دارویی تجویز میکند که با شیردهی سازگاری داشته باشد. مصرف داروهایی نظیر استامینوفن، آسپرین، مسکنهای ساده ضد سرماخوردگی، داروهای ضد فشار خون و ضد دیابت، و آنتی هیستامین ها به مقدار معمولی و مدت کوتاه و همچنین آنتی بیوتیک ها مانعی برای شیر دادن نیستند و هرگاه ضرورت مصرف آنها توسط پزشک تأیید شود مادر می تواند از آنها استفاده و در عین حال به شیردهی ادامه دهد.

داروها و موادی که مصرفشان در دوران شیردهی ممنوع است بسیار اندک و از چند قلم تجاوز نمیکند مانند داروهای ضد سرطان و مواد رادیواکتیو برای درمان. چنانچه مادر نیاز حتمی به مصرف این داروها داشته باشد، باید در طول مدت مصرف مرتباً شیر خود را بدوشد و دور بریزد تا ترشح شیر ادامه یابد و و بتواند پس از تکمیل دوره درمان و قطع دارو به شیردهی ادامه دهد.

 

پیشگیری از حوادث و سوانح

هنگامی که فرزند شما میتواند اشیا را لمس کند و به مرور روی پای خود قدم بردارد، با توجه به نحوه زندگی شما خطرات می تواند مضاعف و مهم تر و دامنه آن بزرگتر شود. شما هم میتوانید با تغییراتی کوچک در پیرامون محیط زندگی و نظارت مستمر بر نحوه فعالیت فرزندتان، ایمنی را با احساسی از اطمینان ایجاد نمایید تا مجبور نباشید در آینده، غفلت و کم توجهی خود را به سرنوشت و خواست خداوند نسبت دهید. 

واقع بین باشید و از همین لحظات برای کنترل محیط و عدم وقوع احتمالات برنامه ریزی کنید. هیچگاه کودک را تنها در منزل رها نکنید و مراقبت او را به کودکان یا افراد غیر مسئول نسپارید، با دقت در تهیه اسباب بازیهای آموزشی و هم بازی شدن با او، کمک نمایید تا او دنیای اطراف خویش را از این طریق به خوبی بشناسد و بازی بهانه ای برای رفع مسئولیت شما و رها کردن کودک نباشد.

 

احتمال وقوع خفگی:

خفگی به دلیل بلعیدن جسم خارجی از علل عمده مرگ شیرخواران است این خطر از زمانی که شیرخواران می توانند اشیا را به سمت دهان خود ببرند وجود دارد اشیایی مانند:

  1. اسباب بازی هایی که قطعات جدا شونده و ریز دارند مثل بعضی از جغجغه ها، چشمان عروسکها، دکمه لباس ها، سکه های کوچک، تیله ها، سنگهای داخل گلدان و باغچه، بادکنکهای ترکیده و یا باد نشده و اشیایی مشابه که در دسترس شیرخواران قرار دارد می توانند سبب وقوع خفگی در شیرخوار شوند. به خصوص هنگامی که شیرخوار خزیدن روی زمین را آغاز میکند هر آنچه روی زمین و گوشه و کنار بیابد داخل دهان خود میبرد.
  2. پستانک (گول زنک) علاوه بر مضرات فراوان و احتمال آلودگی که قبلاً بیان شد ممکن است از قسمت اصلی جدا شود و سبب انسداد راه هوایی شیرخوار شود.
  3. گیر افتادن سر شیر خوار بین نرده های تخت، یا بین تشک و نرده می تواند خطرساز باشد فاصله نرده های تخت نباید بیشتر از ۶ سانتیمتر ( عرض سه انگشت افراد بزرگسال ) باشد.
  4. اگر بین تشک و کناره ی تخت یا گهواره فاصله وجود دارد باید یک حوله را لوله کرده و این فاصله را از بین برد تا تشک کیپ تخت و گهواره شود، باز شدن نرده تخت نیز باید مورد بررسی قرار گیرد تا به علت شل بودن قفل محافظ ناگهان کنده نشود.
  5. چنانچه شیرخوار نتواند آزادانه زیر پتو حرکت کند ممکن است درون آن گیر بیفتد لذا از پتوهای سنگین و پتوهای بزرگسال جهت شیرخوار استفاده نشود و از گذاشتن بالش خیلی نرم که صورت شیرخوار در آن فرو میرود نیز خودداری شود. در دوران نوزادی (۴ هفته اول زندگی) نیازی به استفاده از بالش نیست.
  6. هرگونه بند، طناب و سیم و وسایل مشابه در اسباب بازی و پیرامون شیرخوار می تواند خطرساز باشد. حتی بهتر است پیش بند هم هنگام خواب شیرخوار باز شود و بند پرده های کرکره و سیم وسایل مختلف آویزان نباشد. شیرخوار فعال ممکن است سیم یا بند را هنگام بازی به دور گردن خویش بپیچد و یا با کشیدن سیم ها باعث واژگونی وسایل روی بدن خود شود.
  7. حبس شدن در فضاهای دربسته نیز میتواند خطر آفرین باشد فضاهایی مثل کمدها، صندوقها، و اشیایی که درب بزرگ دارند مثل فریزرها و بعضی از لباسشویی ها ممکن است زمینه ساز کنجکاوی و ورود شیرخوار به داخل آنها شود.
  8. بعد از شش ماهگی و با شروع غذاهای کمکی در کنار تغذیه با شیر مادر، باید دقت شود لقمه ها و تکه های غذا مثل گوشت، جگر، ماهی، نان و... به قطعات ریز قابل هضم متناسب با سن شیر خوار تبدیل شود. این مهم در خصوص استفاده از خشکبار، دانه های روغنی مثل پسته و... ، دانه های خشک، حبوبات و آب نبات یادآوری می شود. همچنین توصیه می شود از دادن چیپس، پفک و آدامس به شیرخواران جداً پرهیز گردد.

 

 

سقوط از ارتفاع:

شیرخوار نوپا قدم به هر مکانی میگذارد بدون آن که درک کاملی از خطرات آن داشته باشد. راه پله، دسترسی به پشت بام یا بالکن و یا تراس بدون حفاظ برای شیرخواری که میخزد هم میتواند خطرساز باشد. حتی برای شیرخوار فعال و بزرگتر، پنجره های بدون حفاظ یا قفل، در آپارتمانها هم میتواند خطر آفرین باشد. سقوط از پنجره اتومبیل به دلیل خم شدن و بی توجهی والدین نیز بسیار مشاهده شده است واژگونی با روروک در شیرخواران نوپا و صدماتی که روروک عامل آن بوده است نیز اتفاقاتی است که فراوان تکرار میشود.

دیدگاه شما!

مراجعین محترم!، همواره می توانید ما را با دیدگاه های سازنده خود یاری کنید...

icon icon