غش کردن

سوالات اولیه پزشک در شرح حال شامل:

- چه مدت بی هوش بود (به دقیقه) - توصیف کنید وقتی که او بی هوش شد چه اتفاقی افتاد! - بعد از هوش آمدن آگاهی به اطراف داشت می دانست تنها که هستید و کجا هست؟ - درست قبل افتادن مشغول انجام چه کاری بود؟ - آیا قبلا نیز بی هوش شده است؟ اگر بله؛ آخرین بار کی اتفاق افتاد؟ - آیا هنگام افتادن آسیبی به وی رسیده است؟ - آیا غش کردن بطور ناگهانی بعد از خوردن یک دارو یا غذای حساسیت زا یا گزش زنبور رخ داده است؟ (رد کردن آنافیلاکسی) - آیا غش کردن بعد از یک ضربه رخ داده است - آیا کودک هیچ لرزیدن یا حرکات پرشی در حین بیهوش شدن داشت؟ - آیا یک استرس ناگهانی (مثل: دیدن یک حادثه بد) باعث غش کردن کودک شده است؟

علل وخیم غش کردن:

+ آنافیلاکسی، جسم خارجی در راه هوایی، کمبود اکسیژن ثانویه به تنگی نفس

+ کمبود اکسیژن ثانویه به از دست دادن خون و کم آبی

+ شوک سپتیک یا عفونی و مسمومیت یا مصرف بیش از حد دارو

+ ضربه سر، تشنج، بیماری قلبی (آریتمی یا سابقه مرگ ناگهانی در خانواده)

+ کاهش قند خون

علل شایع غش کردن که نیاز به درمان طبی دارند:

1. سنکوپ ناشی از سرفه: به دنبال حملات سرفه های قطاری، کودک بطور موقت از حال می رود. اغلب این پدیده در کودکان مبتلا به آسم با سیاه سرفه دیده می شود.

2. سریع نفس کشیدن (هیپرونتیلاسیون): بعضی از جوانان بدلیل تنفس های سریع دچار الکالوز تنفسی شدید شده که منجر به انقباض عروق مغز، کاهش اکسیژن رسانی به مغز و غش کردن می شود. معمولا قبل از این حالت احساس مسدود شدن راه هوایی، ترس از خفگی و ترس از آنکه نتواند نفس عمیق بکشد وجود دارد. آلکالورپس باعث پارستزی (احساس گزگز) در انگشتان و لب ها می شود. بعلاوه علائم تتانی مثل چنگ شدن انگشتان ممکن است وجود داشته باشد.

علل خودبخود بهبود یابنده غش کردن:

1. حملات ریسه رفتن: نگهداشتن تنفس تا زمانی که خرد کبود شود و سپس غش کردن برای 1 دقیقه، در طول این حمله کودک ممکن است سخت شود و پشت وی قوس کند. برخلاف اکثر انواع سنکوپ، این کودک در طول حمله نفس نمی کشد. سن شایع این حملات 6 ماه تا 5 سال می باشد.

2. سنکوپ وضعیتی: شایع ترین نوع سنکوپ بعد از ایستادن بدون حرکت در یک وضعیت رخ می دهد. نوع دیگر سنکوپ وضعیتی بدنبال ایستادن ناگهانی رخ می دهد. بویژه بعد از خواب، سنکوپ وضعیتی در کودکان با کم آبی خفیف که در معرض هوای داغ، تابش مستقیم اشعه خورشید یا محیط پر ازدحام قرار می گیرند، رخ می دهد.

3. سنکوپ وازوواگال: این کودکان بعد از استرس بطور ناگهانی غش می کند (بعد از دیدن یک حادثه بد یا دیدن خون فرد). نوع دیگر سنکوپ وازوواگال بعد از درد شدید مثل برخورد چکش با انگشت فرد رخ می دهد.

سنکوپ در کودکان

معمولا سنکوپ یا تشنج در کودکان عوارضی به دنبال نخواهد داشت. اما به طور کلی از عوارض سنکوپ در کودکان می توان به بی اختیاری ادرار، سرگیجه، عدم توانایی در کنترل اندام های حرکتی و خواب آلودگی اشاره کرد. عموما عوارض سنکوپ در کودکان پس از گذشت زمان از بین خواهند رفت. با این حال اگر کودک شما دچار سنکوپ و تشنج شده و عوارض آن برای روز های طولانی باقی مانده اند حتما مورد را به پزشک متخصص ارجاع دهید.

عوارض بعد از سنکوپ کودکان

سنکوپ یا غش کردن در کودکان می‌تواند ترسناک و نگران‌کننده باشد. این وضعیت، که به طور ناگهانی باعث از دست دادن هوشیاری می‌شود، معمولاً به دلیل کاهش موقت جریان خون به مغز رخ می‌دهد. اگرچه بیشتر موارد سنکوپ در کودکان خوش‌خیم و بی‌خطر هستند، اما عوارض پس از سنکوپ نیاز به توجه ویژه دارند تا از وقوع مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.

- آسیب‌های جسمی

یکی از عوارض شایع سنکوپ در کودکان، آسیب‌های جسمی است که هنگام افتادن ممکن است رخ دهد. کودکان ممکن است در هنگام غش کردن سرشان را به سطوح سخت بکوبند یا دست و پایشان دچار شکستگی یا جراحت شود. این نوع آسیب‌ها می‌توانند نیازمند درمان فوری پزشکی باشند و گاهی به مراقبت‌های طولانی‌مدت نیاز دارند.

- ترس و اضطراب

سنکوپ می‌تواند ترس و اضطراب زیادی در کودکان و والدین ایجاد کند. کودکانی که تجربه سنکوپ دارند، ممکن است از تکرار این واقعه بترسند و این ترس می‌تواند بر زندگی روزمره و فعالیت‌های اجتماعی آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. مشاوره روان‌شناسی می‌تواند به کودکان کمک کند تا با این ترس‌ها و اضطراب‌ها بهتر کنار بیایند.

- مشکلات قلبی

در برخی موارد، سنکوپ می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات قلبی جدی‌تر باشد. اگر سنکوپ ناشی از آریتمی‌های قلبی یا سایر ناهنجاری‌های قلبی باشد، کودک ممکن است نیاز به ارزیابی‌های بیشتر و درمان‌های تخصصی داشته باشد. مشکلات قلبی نیاز به نظارت و مدیریت دقیق دارند تا از عوارض جدی‌تر جلوگیری شود.

- افت تحصیلی

تجربه سنکوپ و عوارض پس از آن می‌تواند بر عملکرد تحصیلی کودکان تأثیر بگذارد. استرس و نگرانی ناشی از وقوع مجدد سنکوپ ممکن است تمرکز و توجه کودک در مدرسه را کاهش دهد. همچنین، غیبت‌های مکرر برای مراجعه به پزشک و انجام تست‌های تشخیصی می‌تواند باعث افت تحصیلی شود.

- تغییرات در فعالیت‌های روزانه

کودکانی که دچار سنکوپ می‌شوند، ممکن است نیاز به تغییراتی در فعالیت‌های روزانه خود داشته باشند. این تغییرات می‌توانند شامل اجتناب از فعالیت‌های فیزیکی شدید یا ورزش‌های رقابتی باشند تا خطر وقوع مجدد سنکوپ کاهش یابد.

در نهایت، سنکوپ در کودکان اگرچه معمولاً بی‌خطر است، اما نیاز به ارزیابی دقیق و مدیریت مناسب دارد. والدین باید هرگونه سنکوپ را جدی بگیرند و کودک را برای بررسی‌های دقیق پزشکی به پزشک متخصص ارجاع دهند. با تشخیص درست و مدیریت مناسب، می‌توان از عوارض جدی‌تر سنکوپ جلوگیری کرد و به بهبود کیفیت زندگی کودکان کمک نمود.